بررسی توانمندی سالمندان با بیماری‌های قلبی و عروقی در دریافت حمایت اجتماعی

مقدمه: افزایش مشکلات دوران سالمندی به همراه اختلالات قلبی ‌و عروقی، توانمندی سالمندان در مدیریت زندگی فردی و بهره‌مندی از حمایت‌های اجتماعی را تحت تأثیر قرار می‌دهد. لذا هدف از این مطالعه تعیین میزان توانمندی سالمندان مبتلا به بیماری‌های قلبی‌ و عروقی در دریافت حمایت‌های اجتماعی می‌باشد. روش: در این مطالعه‌ی توصیفیـ‌ تحلیلی، 250 سالمند مبتلا به بیماری‌های قلبی و عروقی مراجعه‌کننده به مرکز قلب بوشهر در سال 1393 با روش نمونه‌گیری آسان وارد مطالعه شدند. جهت جمع‌آوری اطلاعات، از پرسشنامه پژوهشگر ساخته استفاده شد. روایی محتوی و روایی سازه پرسشنامه از طریق تحلیل عامل اکتشافی تعیین، همچنین جهت پایایی پرسشنامه ضریب آلفای کرونباخ 85/0 محاسبه گردید. اطلاعات با استفاده از آمار توصیفی و آزمون‌های تی تست، آنالیز واریانس و ضریب همبستگی پیرسون تحت نرم افزار SPSS نسخه‌ی 18 تجزیه‌وتحلیل گردیدند. یافته‌ها: میانگین و انحراف معیار سن سالمندان شرکت‌کننده 43/7±58/66 بود. توانمندی سالمندان در دریافت حمایت اجتماعی 4/0 درصد ضعیف، 8/20 درصد متوسط، 4/62 درصد خوب و 4/16 درصد خیلی خوب بودند. در بررسی ارتباط بین اطلاعات دموگرافیک و حیطه‌های توانمندی، بین سطح تحصیلات و حیطه‌های دریافت اطلاعات از خانواده و اطرافیان، مدیریت عوامل خطرزای بیماری، استقلال عملکردی و ذهنی و رضایتمندی از دستیابی به اهداف، رابطه‌ی معنی دار آماری وجود داشت (05/0 (p<. جنسیت، سن، میزان درآمد ماهیانه و وضعیت تأهل با توانمندی کل ارتباط معنی داری نداشتند (05/0p>). نتیجه‌گیری: یافته‌های این پژوهش بیانگر توانمندی خوب اکثریت سالمندان مبتلا به بیماری‌های قلبی و عروق در دریافت حمایت‌های اجتماعی است. لذا جهت دستیابی به سطوح بالاتر توانمندی، انجام مداخلات توانمندسازی سالمندان در حوزه‌ی حمایت اجتماعی پیشنهاد می‌گردد.